In de middeleeuwen werd in de brede strook binnenduinen, genaamd Keukenduyn, op wild gejaagd voor de keuken van Slot Teylingen. Hier leefde Jacoba van Beieren de laatste vier jaren van haar leven in ballingschap. De toenmalige naam Keukenduyn wordt later gebruikt als naam van het landgoed: Keukenhof.
In 1641 laat Adriaan Maartenzoon Block, een voormalig commandeur van de Verenigde Oost-Indische Compagnie, een landhuis in het “Keukenduyn” bouwen. Het was in deze tijd normaal dat vermogende kooplieden percelen grond in de regio kochten om er vervolgens buitenhuizen op te bouwen, waarop ze zich in de zomer konden terugtrekken.
Begin van de 19e eeuw doet de adel zijn intrede en koopt jonkheer Johan Steengracht van Oostcapellen Landgoed Keukenhof. Hij redt het hiermee van de ondergang/sloop. Steengracht is kooplustig en weet de buitenplaats fiks uit te breiden.
Jonkvrouw Cecilia (dochter Steengracht) trouwt met Carel Anne Adriaan baron van Pallandt (1810-1883). Ze geven de opdracht om zes torens aan te bouwen en hiermee werd het landhuis een kasteel met de naam Kasteel Keukenhof. Ook werden de tuinen heringericht door de bekende tuinarchitect J.D. Zocher en L.P. Zocher.